Python, günümüzün en popüler programlama dillerinden biridir. Hem öğrenmesi kolaydır hem de birçok uygulama yapmak için geniş kütüphanesi vardır. Bu yazıda, Python dilindeki temel sözdizimleri, veri tipleri, kontrol yapıları ve fonksiyonlar hakkında bilgi bulacaksınız.

Python Cheat Sheet, Python programlama dilindeki temel kısayolları içeren bir rehberdir. Bu kısayollar, öğrenirken, kod yazarken veya kod okurken zaman kazanmanızı sağlar. Kısayolları bilmek, kod verimliliğini artırır ve daha az zaman harcanmasını sağlar.

Bu rehber, Python programlama dilinin önemli bileşenlerini öğrenmek isteyen herkes için faydalıdır. Rehberde, Python dilindeki temel sözdizimleri, veri tipleri, kontrol yapıları ve fonksiyonların nasıl kullanıldığına dair örnekler bulunmaktadır. Ayrıca, liste, tablo ve örnekler gibi farklı yapılar kullanarak, okunabilirliği artırmak için ilave özellikler mevcuttur.

Syntax

Python programlama dilinin temel sözdizimi, kodlamayı öğrenmek için öncelikle öğrenilmesi gereken konular arasındadır. Bir programlama dili için temel sözdizimi, o dilin genel yapısını anlamak için kilit bir rol oynar. Python programlama dilinde temel sözdizimi öğrenmek, programlama becerilerini geliştirmek için önemlidir.

Python dilinde öğrenilmesi gereken en önemli temel sözdizimi öğeleri arasında değişkenler, nesneler, veri tipleri, işlevler, koşullar ve döngüler yer almaktadır. Değişkenler, Python programlama dilinde en temel öğelerden biridir. Bir değişken, bir değeri temsil eden bir semboldür.

Python programlama dilindeki kontrol yapıları, kodun akışını kontrol etmek için kullanılır. Koşullu ifadeler, if, else ve elif yapısı ile belirtilir. Döngü yapıları ise for ve while ile belirtilir. Python dilindeki fonksiyonlar, belirli görevleri yerine getirmek için kullanılır. Fonksiyonlar, argümanlar ve parametreler ile birlikte kullanılır.

• Değişkenler
• Nesneler
• Veri tipleri
• İşlevler
• Koşullar
• Döngüler

Data Types

Python programlama dilinde veriler, farklı veri tiplerinde saklanabilir. Python’un veri tipleri geniş bir yelpazede sunulur ve her biri farklı özelliklere sahiptir. Python’da kullanılan en yaygın veri tipleri şunlardır:

• Numeric
• Text
• Boolean

Numeric veri tipleri sayılar ve matematiksel işlemlerle ilgilidir. Text veri tipleri metinlerle ilgilidir. Boolean veri tipleri ise True veya False gibi doğru veya yanlış değerleri içerir. Her bir veri tipi farklı özelliklere ve kullanım alanlarına sahiptir. Örneğin, Integer veri tipi tam sayı değerleri tutmak için kullanılırken, Float veri tipi ondalık sayıları ve karmaşık sayıları tutmak için kullanılır.

Python’daki veri tiplerini anlamak, verilerin kullanımını daha da kolaylaştırır ve kod yazımını hızlandırır. Her veri tipi, farklı yöntemlerle kullanıldığında farklı sonuçlar verir ve işlemlerde farklı davranışlar sergiler. Bu nedenle, veri tiplerini iyi anlamak, Python öğrenme sürecini daha kolay hale getirir ve kodlama sürecini daha verimli hale getirir.

Numeric

Python programlama dilinde kullanılan sayısal veri tipleri, integer, float ve complex’tir. Integer; negatif ve pozitif tam sayıları temsil eder. Float; virgüllü sayıları temsil eder. Complex ise; gerçel ve sanal sayılardan oluşan karmaşık sayıları temsil eder.

Integer veri tipi, toplama, çıkarma, çarpma ve bölme işlemleri için kullanılabilir. Float veri tipi ise daha hassas hesaplamalar gerektiğinde kullanılır. Complex veri tipi, matematiksel işlemlerle birlikte kullanıldığında özellikle elektrik mühendisliği veya fizik alanlarında sıkça kullanılır.

Python dilindeki sayısal veri tipleri oldukça kullanışlı ve çeşitlidir. İşlem yaparken de hızlı ve pratik bir şekilde kullanıcısına yardımcı olurlar.

Integer

Python programlama dilinde tam sayılar integer veri tipi olarak tanımlanır ve “int” anahtar kelimesiyle gösterilir. Python’da, işleme tabi tutulabilecek negatif ve pozitif sayılar integer veri tipi ile ifade edilirler. Python’da tam sayılarla yapılabilen basit matematiksel işlemler arasında toplama, çıkarma, çarpma ve bölme yer alır.

Örneğin:

• 5 + 3 = 8
• 12 – 7 = 5
• 4 * 6 = 24
• 15 / 3 = 5.0

Python’da, tam sayı veri tipleri ayrıca diğer veri tipleriyle işlemlerde kullanılabilir. String gibi diğer veri tiplerini integer’a çevirmek için “int()” fonksiyonu kullanılabilir. Benzer şekilde, integer’ları float veya complex sayılara dönüştürmek için “float()” veya “complex()” fonksiyonları kullanılabilir.

Tam sayılar, Python’da sıklıkla kullanılan bir veri tipidir ve özellikle matematiksel işlemlerde oldukça yararlıdır.

Float

Python programlama dilinde, ondalık sayılar için float veri tipi kullanılır. Bu veri tipi, virgüllü sayıları ifade etmek için kullanılır. Float veri tipi ile matematiksel işlemler yapılabilir.

Float veri tipi kullanımı örnekleri:

Float veri tipinde virgül(,) yerine nokta(.) kullanılmalıdır. Farklı ülkelerde kullanılan farklı sayısal ayıraçlar nedeniyle, virgül(,) yerine nokta(.) kullanmak daha güvenlidir.

Float veri tipinin dönüşümü aşağıdaki gibidir:

• Integer: int() fonksiyonu ile dönüştürülebilir.
• String: str() fonksiyonu ile dönüştürülebilir.

Örneğin:

Complex

Karmaşık sayılar, gerçel bir sayı ve hayali bir sayının toplamı şeklinde ifade edilir. Karmaşık sayılar matematiksel hesaplamalarda kullanılır. Python’da karmaşık sayılar “j” harfi veya “J” harfi ile ifade edilir. Örneğin, “3+2j” karmaşık sayının bir örneğidir. Bazı karmaşık sayı fonksiyonları ve kullanım şekilleri aşağıdaki tabloda verilmiştir:

Karmaşık sayılar, matematiksel hesaplamalar ve elektrik/elektronik mühendisliği gibi alanlarda sıklıkla kullanılır. Python’da karmaşık sayılar ile ilgili birçok fonksiyon bulunmaktadır ve bu fonksiyonlar karmaşık sayıların kullanımını kolaylaştırmaktadır. Bu yüzden karmaşık sayılar hakkında bilgi sahibi olmak, Python programlama dilinde kullanıcıya avantaj sağlayacaktır.

Text

Python programlama dilinde metinsel veri tipleri olarak string ve character veri tipleri yer alır. String veri tipi, karakter dizilerini ifade etmek için kullanılırken; character veri tipi ise, sadece tek bir karakteri ifade etmek için kullanılır. Burada string veri tipinin kullanımı hakkında detaylı bilgi verilecektir.

String veri tipinin kullanımı oldukça basittir. Bir string verisi, çift tırnak (” “) ya da tek tırnak (‘ ‘) arasında yazılabilmektedir. Örneğin, “Bu bir stringdir” şeklinde bir string değişken tanımlanabilir. String veri tipi, karakter dizilerinde pek çok işlem yapılabilen bir veri tipidir. Bu işlemler arasında, iki stringin birleştirilmesini sağlayan concat() ya da uzunluğunu bulan len() işlemleri yer alır.

Ayrıca, bir stringin içinde belirli bir karakter dizisinin aranması, karakterlerin büyütülmesi ya da küçültülmesi, harflerin değiştirilmesi de mümkündür. Bunun yanı sıra, string verileri farklı biçimlendirme işlemlerine de tabi tutulabilir. Bu işlemler, örneğin bir cümleye nokta koyma ya da cümleyi büyük harfle başlatma gibi şekillerde gerçekleştirilebilir.

Sonuç olarak, Python programlama dilinde metinsel veri tipleri olan string ve character veri tipleri oldukça önemlidir. Bu veri tiplerinin kullanım şekillerini öğrenerek, programlarınızda daha esnek ve kullanışlı işlemler gerçekleştirebilirsiniz.

String

Python programlama dilinde, metinsel veri tipleri string olarak adlandırılır. Metinler, tek tırnak veya çift tırnak içinde tanımlanır ve karakterlerin birleşiminden oluşur. Örneğin:

Yukarıdaki örnekte, ad ve soyad değişkenleri string tipindedir ve tek veya çift tırnak içinde belirtilmiştir. Metin veri tiplerinde, karakterlerin sırası önemlidir ve string ifadeleri birleştirmek için + operatörü kullanılır. Örneğin:

• ad_soyad = ad + ” ” + soyad
• print(ad_soyad) # Ayşe Yılmaz

Yukarıdaki örnekte, ad ve soyad değişkenleri birleştirilerek ad_soyad değişkenine atanmıştır. Ardından, print() fonksiyonu kullanılarak, ad_soyad değişkeninin değeri ekrana yazdırılmıştır.

String ifadelerde, karakter dizilerine erişmek için indeksleme ve kesme işlemleri yapılır. Örneğin:

Yukarıdaki örnekte, ad değişkeninin ilk karakterine erişmek için ad[0] kullanılmıştır. Ayrıca, son karaktere erişmek için ad[-1] ve 1’inci indeksten, 3’üncü indekse kadar olan karakterleri almak için ad[1:3] kullanılmıştır.

Character

Karakter veri tipi, Python programlama dilinde tek bir karakter içeren veri tiplerini ifade eder. Bu veri tipi, tek tırnaklar ile tanımlanır ve değiştirilemez (immutable) bir veri tipidir. Karakter veri tipi, özellikle metin verilerinin her karakterini ayrı ayrı ele almak için kullanılır. Bir karakter değişkeni tanımlamak için aşağıdaki gibi yapılır:

char = 'a'

Birden fazla karakter içeren bir değişkeni tanımlamak için de tek tırnaklar içinde yazılır:

name = 'John'

Karakter veri tipi, bir dizi karakterden oluşan verileri saklamak için de kullanılabilir. Örneğin, aşağıdaki kod, ‘Hello’ kelimesini bir karakter dizisi olarak tanımlar ve her bir karakteri ayrı ayrı yazdırır:

word = 'Hello'for char in word:    print(char)

Bir karakter dizisindeki karakterlerin sayısını öğrenmek için, len() fonksiyonu kullanılabilir. Aşağıdaki örnek, ‘Hello’ karakter dizisindeki karakter sayısını hesaplar ve yazdırır:

word = 'Hello'print(len(word))

Karakter veri tipi, diğer veri tipleri ile birleştirilerek de kullanılabilir. Örneğin, bir karakter dizisi, başka bir karakter dizisi ile birleştirilebilir:

first_name = 'John'last_name = 'Doe'full_name = first_name + ' ' + last_nameprint(full_name)

Sonuç olarak, karakter veri tipi, Python programlama dilinde metin verilerinin her bir karakterini ele almak için önemli bir veri tipidir. Tek tırnaklar içinde tanımlanır ve değiştirilemez bir veri tipidir. Bir karakter dizisi oluşturmak, karakter dizisindeki karakter sayısını öğrenmek ve diğer veri tipleri ile birleştirmek mümkündür.

Boolean

Boolean tipi, yalnızca iki değer olan “True” ve “False” olarak kullanılır. Bu tip genellikle koşul durumlarında kullanılır ve bir ifadenin doğru veya yanlış olduğunu belirtmek için kullanılır. Boşluk karakterlerine dikkat edilmeli, büyük/küçük harf duyarlılığına da dikkat edilmelidir. Boolean tipinin özellikleri arasında matematiksel işlemler yapabilme özelliği yer alır.

Boolean işleçleri, mukayese işleçleri ve mantıksal işleçler olarak iki ana kategoriye ayrılır. “==” eşitlik kontrolü yapar, “<" daha küçük olduğunun kontrolü yapar, ">” daha büyük olduğunun kontrolü yapar, “<=" küçük veya eşit olduğunun kontrolünü yapar, ">=” büyük veya eşit olduğunun kontrolünü yapar, “!=” eşit olmayanların kontrolünü yapar.

Mantıksal işleçler arasında “and”, “or”, “not” yer alır. “and” işleci, iki ifade de doğru olduğunda True olarak sonuç verir. “or” işleci, iki ifadeden biri doğru olduğunda True olarak sonuç verir. “not” işleci ise, verilen bir ifadenin tersini alır, yani eğer doğru ise yanlış, yanlış ise doğru olarak sonuç verir.

Genellikle, if koşulları ile birlikte kullanılan Boolean tipi, programlamada oldukça önemli bir yer tutar. Örneğin, bir koşula bağlı olarak bazı işlemler yapılacaksa, if koşulunun içerisinde bir Boolean ifade kullanılabilir. Boolean tipi, programlama dillerinde son derece önemli bir veri tipi olup, doğru kullanıldığında oldukça faydalı olabilir.

Control Structures

Python programlama dili, kontrol yapısı konusunda oldukça güçlü bir dildir. Bu dili öğrenirken bu yapının kullanımı ve nasıl çalıştığı hakkında bilgi sahibi olmak oldukça önemlidir.

Python’daki kontrol yapısını anlamak için, koşullu ifadeler ve döngü yapılarını öğrenmek gerekmektedir. Koşullu ifadeler, programın belirli bir şartı yerine getirip getirmediğini kontrol etmek için kullanılır. Örneğin, bir if bloğu, verilen şartın doğru olması durumunda çalışacak bir kod bloğudur. Çoklu şartların kontrol edilmesi için ise else ve elif ifadeleri kullanılır.

Döngüler ise bilgisayarın belirli bir işlemi birden çok kez yapmasını sağlar. Python’da for ve while döngüleri vardır. For döngüsü, belirtilen sayıda veya belirli bir sıralama üzerinde çalışırken, while döngüsü belirli bir koşul yerine getirilene kadar çalışır.

Python’da, fonksiyonlar da kontrol yapısı içinde yer almaktadır. Bir fonksiyon, belirli bir işlevi yerine getirmek üzere tasarlanmış bir parçadır. Fonksiyonların argümanlar ve parametreler aracılığıyla istenilen parametrelerin, verilerin veya işlemlerin fonksiyona aktarılması sağlanır.

Python programlama dilinde kontrol yapıları, kodunuzun daha organize ve anlaşılır hale gelmesini sağlar. Bu kontrol yapıları sayesinde, yazdığınız kodlar daha az hata içerebilir ve daha düzenli bir görünüme sahip olabilir.

Conditional Statements

Python programlama dili, koşullu ifadeleri kullanarak sınav notları, yaş gibi belirli şartları yerine getiren programlar yazmamıza olanak sağlar. Koşullu ifadeler, belirli bir şartın gerçekleşip gerçekleşmediğine bağlı olarak çalışır. Bu koşula göre program farklı bir şekilde çalışabilir.

Python’da en sık kullanılan koşullu ifadelerden biri ‘if’ ifadesidir. ‘If’ ifadesi, bir koşulun doğru ya da yanlış olup olmadığını kontrol eder ve buna göre bir işlem gerçekleştirir. Örneğin, bir öğrencinin geçip geçmediğini kontrol etmek için bir sınav notu koşulunu kullanabilirsiniz.

‘If’ ifadesinin yanı sıra, koşullu ifadeler arasında ‘else’ ve ‘elif’ ifadeleri de vardır. ‘Else’ ifadesi, ‘if’ koşulu yanlışsa çalışan koşullu bir ifadedir. Örneğin, ‘if’ koşulunda öğrencinin sınavda başarısız olduğu belirtilirken, ‘else’ ifadesi öğrencinin başarılı olduğu durumlarda çalışır.

‘Elif’ ifadesi ise birden fazla koşul içeren bir kontrol yapısını temsil eder. Örneğin, bir öğrencinin sınavda aldığı notuna göre bir harf notu atamak için ‘if’, ‘elif’ ve ‘else’ koşullarını kullanabilirsiniz. Bu yapı, öğrenci hem başarılı hem de notu tam olarak belirlenmemişse ‘else’ koşulunu çalıştıracaktır.

Tablo oluşturmak isterseniz, ‘if’, ‘else’ ve ‘elif’ kullanımını daha kolay anlamak için şartlarınızı ve onların sonuçlarını açıklayan bir tablo hazırlayabilirsiniz. Aşağıdaki örnekte ‘if’ ifadesini kullanarak bir sayının pozitif, negatif veya sıfır olduğunu kontrol etmek için bir tablo verilmiştir:

Koşullu ifadeler, programlamadaki birçok işlemde kullanılır ve Python gibi modern dillerde oldukça önemli bir yer tutarlar. Bu nedenle, programlama öğrenirken koşullu ifadelerin kullanımını öğrenmek, ileri düzeyde programlama yapabilmek için temel bir gerekliliktir.

If

Python programlama dilindeki en temel kontrol yapılarından biri olan “if-else” koşullu ifadesinin doğru kullanımı, programlama sürecinin en önemli noktalarından birisidir. “If” ifadesi, bir koşulun doğru olup olmadığını kontrol eder ve eğer doğruysa belirtilen işlemi gerçekleştirir. Eğer yanlışsa, belirtilen işlemi yapmaz ve program akışını “else” bloğuna yönlendirir.

Python’da “if” koşullu ifadesi kullanımı oldukça kolaydır. Öncelikle koşul ifadesi belirtilir ve sonra eğer koşul doğruysa yapılacak işlem yazılır. Eğer koşul yanlışsa, program otomatik olarak “else” bloğuna yönlendirilir ve orada belirtilen işlem gerçekleştirilir. Örneğin;

Bu örnekte, eğer “x” değeri 5’ten küçükse, “x, 5’ten küçük” yazdırılır. Eğer “x” değeri 5 veya daha büyükse, “x, 5 veya daha büyük” yazdırılır. Bu şekilde, “if” koşullu ifadesi kullanarak program akışını kontrol etmek oldukça kolay bir hale gelir.

Else

Python programlama dili koşullu ifadeler kullanarak karar ağacı oluşturmayı sağlar. Else koşullu ifadesi, bir koşulun doğru olmadığı durumlarda, alternatif bir işlemin gerçekleştirilmesini sağlamak için kullanılır. Else ifadesi, if ifadesinin hemen ardından kullanılmakta ve if koşulunun doğru olmadığı durumlarda çalışır.

Else ifadesi, genellikle if koşulunun alternatif bir durumdaki başarısız olma durumunda kullanılır. Else ifadesi, sadece bir if bloku ile birlikte kullanılabilir ve “if” ve “elif” ifadeleri ile birlikte olmayabilir. Else ifadesinin kullanımı için örnek bir kod parçası şöyle olabilir:

x = 10y = 5if x < y:    print("X, Y'den küçüktür.")else:    print("X, Y'den büyüktür ya da eşittir.")

Bu örnek kodda, x < y koşulu sağlanmadığı durumlarda else ifadesi devreye girer ve ikinci satır çalıştırılır. Bu şekilde koşul sağlanmadığı sürece, else ifadesi yazılan kodların çalışmasına katkı sağlar.

Else ifadesi genellikle, if koşulunun yanlış olduğu ancak programın çalışmaya devam etmesi için alternatif bir işlemin yapılabileceği durumlarda kullanılır. Else ifadesi, programlama dilinde oldukça sık kullanılan bir yapıdır ve doğru bir şekilde kullanıldığında programın daha etkili olmasını sağlar.

Elif

Elif, bir koşullu ifadenin orta kısmında kullanılan bir yapıdır ve birden fazla koşulu inceleyebilir. Bu nedenle, if-elif-else yapısı sıklıkla tercih edilir. Elif, if koşulu doğru değilse, bir sonraki koşulu kontrol etmek için kullanılır. Eğer belirli bir koşul doğru ise, çalışacak kod bloğunu belirlemek için elif kullanılır.

Elif kullanımının bir örneği aşağıdaki gibidir:

x = 10y = 20if x > y:  print("x, y'den büyüktür.")elif x < y:  print("x, y'den küçüktür.")else:  print("x ve y eşittir.")

Output: x, y'den küçüktür.

Bu örnekte, x ve y değişkenleri karşılaştırılır ve x, y'den daha küçük olduğu için "x, y'den küçüktür" yazdırılır. Eğer x ve y eşit olsalardı, "x ve y eşittir" mesajı yazdırılacaktı. Ancak, eğer ilk koşul yanlış olsaydı, elif koşulu yürütülecekti.

Bu şekilde elif kullanarak, birden fazla koşulun kontrol edilmesi için programlama yapabilirsiniz. Elif'in kullanımı kodun daha okunaklı ve anlaşılır olmasını sağlar.

Loops

Döngüler, Python programlama dilinde tekrarlayan işlemlerin yapılması için kullanılan kontrol yapılarıdır. Bu yapıların temel olarak iki tipi vardır: for döngüsü ve while döngüsü.

For döngüsü, belirli bir sıralama içindeki her öğenin üzerinde işlem yapmak için kullanılır. For döngüsü bir listede dolaşmak için kullanılabilir veya belirli bir sayıda tekrarlamak için kullanılabilir. For döngüsü şu şekilde kullanılabilir:

While döngüsü, bir şart doğru olduğu sürece tekrar eder. Bir döngünün kaç kez tekrarlanacağı bilinmiyorsa, while döngüsü kullanılabilir. While döngüsü şu şekilde kullanılabilir:

Örneğin, aşağıdaki kod bloğu, sayıları 0'dan 9'a kadar yazdırır:

for x in range(10):    print(x)

Aşağıdaki kod bloğu, while döngüsü kullanarak sayıları 0'dan 9'a kadar yazdırır:

i = 0while i < 10:    print(i)    i += 1

Python programlama dilindeki döngüler, tekrarlayan işlemlerin kolayca ve hızlı bir şekilde yapılmasını sağlar. For ve while döngülerinin kullanımı sayesinde farklı veri tiplerindeki öğeler üzerinde veya belirli sayıda işlem tekrarında işlemler kolayca gerçekleştirilebilir.

For

For döngüsü, belirli bir dizi veya listedeki her bir öğeyi tek tek ele almak için kullanılan bir kontrol yapıdır. Bu döngü, özellikle tekrarlayan işlemler için daha kullanışlıdır. For döngüsünün kullanım şekilleri ve örnekleri aşağıdaki gibidir:

• For döngüsü, bir dizi veya liste üzerinde gezinmek için sıklıkla kullanılır.
• For döngüsünün, bir dosyadaki her bir satırı okumak gibi birçok farklı kullanımı vardır.
• For döngüsü, her döngü sırasında veri türünü belirleyebileceğiniz range() fonksiyonu ile de kullanılabilir. Bu fonksiyon, belirli bir aralıkta sayıları üretmek için kullanılır.

Örneğin, aşağıdaki kod, bir liste üzerinde döngü yoluyla listeye eklenen her bir sayının toplamını hesaplar:

Bu kod, numbers listesi üzerinde döner ve her bir öğe sırayla num değişkenine atanır. Döngü devam ettikçe, toplam değişkeni her numarası için artırılır ve sonuç olarak toplamı hesaplar.

While

Python programlama dilinde bir döngü yapısı olan While, belirli bir koşul sağlanana kadar çalışma prensibine sahiptir. Bu döngü türü, başlangıç değeri verildiğinde koşul sağlanana kadar tekrar eder ve koşul sağlanmadığında durur. While döngüsü, belirtilen koşulun geçerliğini kontrol eder ve koşulun sağlanmadığı durumlarda döngü sona erer.

While döngüsü kullanımı oldukça yaygındır ve genellikle liste, demet, dize vb. gibi veri yapılarında kullanılır. Döngü, veri yapısındaki nesneleri işlemek ve istenen sonuçları elde etmek için kullanılabilir.

While döngüsü örneklerine bakacak olursak, bir sayıyı belirli bir sayıya kadar arttırmak veya azaltmak gibi belirli işlemleri yürütmek için kullanılabilir. Aşağıdaki örnekte, 1'den 5'e kadar sayıların listelenmesi için while döngüsü kullanılmıştır.

num = 1while num <= 5:    print(num)    num += 1

Bu kod bloğu, 1'den 5'e kadar olan sayıları ekrana yazdırır. While döngüsü, num değişkeninin 5'ten küçük olduğu sürece bu işlemi yapar.

While döngüsü kullanırken, unutulmaması gereken önemli bir nokta döngüde sonsuz bir döngü oluşabileceğidir. Bu nedenle, uygun koşullar belirlenmeli ve koşulun doğru şekilde güncellenmesi sağlanmalıdır.

Özetle, While döngüsü Python programlama dili için oldukça önemlidir ve belirli koşulların sağlanana kadar işlemleri yürütmek için kullanılır. Doğru koşullar belirlendiğinde ve güncellendiğinde güvenli ve verimli bir şekilde kullanılabilir.

Functions

Python, birçok farklı programlama diliyle benzer bir yapıda çalışan fonksiyonlar ile çalışır. Bu, bir işlevi bir kez yazmanız ve daha sonra birçok yerde kullanmanızı sağlar. Python'da, bir fonksiyon kullanarak oluşturulan herhangi bir şeyi, herhangi bir hata yapma olasılığınız olmadan her yerde kullanabilirsiniz.

Fonksiyonlar, programcılara yeniden kullanılabilir kod oluşturma ve uzun programları daha anlaşılabilir hale getirme olanağı verir. Fonksiyonlar, belirli bir işlemi yapmak için programcılar tarafından yazılan bir kod parçasıdır. Python'da, fonksiyonların kullanımı oldukça kolaydır.

Fonksiyonlar tanımlandıktan sonra çağrılabilir. Bir fonksiyonun neler yapıp yapamayacağı, argümanların hangi değerleri kabul edebileceği, fonksiyonun yapısına bağlı olarak belirlenir. Python'da, fonksiyonların tanımlanması def ile yapılır ve fonksiyonun kendisi, kod bloğuna dahil edilmelidir. Python'da kod blokları girintiye dayalıdır ve dolayısıyla fonksiyonun kendisi de kod bloğuna girintiye dayalı olarak dahil edilir.

Python fonksiyonları, argüman veya parametre alabilir. Bu, fonksiyonun beklediği belirli bir veri türü veya değer kümesine sahip olduğu anlamına gelir. Bu sayede, kullanıcıların yanlış veri tipi girme olasılığı önlenir ve programın istenmeyen şekilde çökmesinin önüne geçilir. Parametreler, kullanıcının bir fonksiyona ilettiği ek bilgi parçalarıdır. Python'da, bu parametreler değişkenler olarak adlandırılır.

• Fonksiyonların Tanımlanması: def kullanılır.
• Fonksiyon Uygulaması: Fonksiyon çağrılır.
• Fonksiyonun Argümanları: Argümanlar, fonksiyona girilen tanımlayıcı simgelerdir.
• Python Fonksiyonlarının Geri Dönüş Değeri: Çıkış değerleri, fonksiyondan çıkan verilerdir.

Defining Functions

Python programlama dili fonksiyon tanımlama açısından oldukça esnek bir dil olma özelliğine sahiptir. Bir fonksiyonu tanımlarken def anahtar kelimesi kullanılır. Ayrıca fonksiyonun adı, parametreleri ve anahtar kelimesi argümanları belirtilir.

Fonksiyon örnekleri aşağıdaki gibidir:

Fonksiyonlara parametreler de verilebilir. Fonksiyonun tanımında parametreler, fonksiyonun adından sonra açılan ve kapatılan parantez içinde belirtilir. Aşağıdaki örnekte, x'e 2 ve y'ye 5 değeri atanarak toplamı hesaplanmıştır:

def toplam(x, y):
    return x + y
print(toplam(2, 5)) # output: 7

Bir fonksiyonu çağırmak için fonksiyonun adı ve parantezleri kullanılır. Eğer parametreler belirtilmişse, çağrı sırasında argümanlar belirtilmelidir. Aşağıdaki örnekte, x'e 10 değeri ve bir argüman olmaksızın fonksiyon çağrısı yapılmıştır:

def selamla(isim):
    print("Merhaba, " + isim)
selamla("Ahmet") # output: Merhaba, Ahmet
selamla("Mehmet") # output: Merhaba, Mehmet

Arguments and Parameters

Fonksiyonlar, programlama dillerinde en çok kullanılan yapılarından biridir. Birçok amaç için kullanılabilen fonksiyonlar, işlevlerini yerine getirmek için argüman ve parametre gibi öğeleri kullanır. Fonksiyonun tanımlandığı yapıda, fonksiyonun ne yapacağı belirlenir. Argümanlar ve parametreler ise, fonksiyonların görevleri için kullanılan değişkenlerdir.

Argümanlar, fonksiyonlara veri sağlamak için kullanılan öğelerdir. Fonksiyonun ne yapacağı belirtilirken, argümanların ne tür bir veri içereceği de belirtilir. Bu sayede, fonksiyon işlevlerini yerine getirirken doğru verileri kullanabilir. Parametreler ise, argümanların fonksiyonda nasıl kullanılacağını belirleme araçlarıdır. Bir fonksiyon tanımlandığında, parametreler bu fonksiyonun görevlerini yerine getirirken kullanılacak özellikleri belirler.

Örneğin, bir matematiksel fonksiyon yazarken, argümanlar fonksiyonun yaptığı işlemlerde kullanılacak sayıları belirlerken, parametreler fonksiyonların hangi operasyonları yapacağını ayarlar. Ayrıca, argüman ve parametreleri doğru şekilde kullanmak, fonksiyonun doğru çalışmasını garanti eder.

Fonksiyonları ve bu yapıların argüman ve parametrelerinde kullanabileceğiniz kod parçalarını ve örnekleme yapabileceğiniz öğeleri öğrenmek için, Python dilindeki fonksiyonlar hakkında daha fazla bilgi edinmek önemlidir. Bu sayede, fonksiyonları doğru anlamlandırabilir ve programlama işlemlerinde verimli bir şekilde kullanabilirsiniz.