Python programlama dilinde kullanabileceğiniz hazır kodlar ve örneklerle ilgili birçok kaynak bulunmaktadır. Bu hazır kodlar ve örnekler, farklı veri yapılarından kontrol yapılarına, döngülerden fonksiyonlara kadar birçok konuyu kapsamaktadır. Bu nedenle, Python öğrenmeye başlayanlar veya mevcut bilgilerini derinleştirmek isteyenler için büyük bir kaynak oluşturmaktadır.

Python’da temel veri yapıları olarak listeler, demetler ve sözlükler kullanılmaktadır. Listeler, birden çok değeri tek bir değişken altında saklamamıza olanak sağlar ve değiştirilebilir özelliktedir. Demetler ise liste gibi birden çok değeri bir arada tutar, ancak değiştirilemezler. Sözlükler ise anahtar-değer çiftleriyle çalışır ve veriye anahtar üzerinden erişmemizi sağlar.

Python’da kontrol yapıları olarak if-else, for ve while gibi yapılar bulunmaktadır. Koşullu ifadelerde kullanılan if-else yapısı, belirli bir koşulu kontrol eder ve koşulun doğru veya yanlış olmasına bağlı olarak farklı işlemler gerçekleştirilmesini sağlar. İç içe if-else yapısı ise karmaşık koşulları kontrol etmek için kullanılabilir. Python’da switch-case yapısı doğrudan bulunmasa da, if-elif-else yapısıyla benzer bir işlevsellik gerçekleştirebilirsiniz.

• if-else: Belirli bir koşulu kontrol eder
• for: Belirli bir aralığın veya koleksiyonun üzerinde döngü oluşturur
• while: Bir koşul sağlandığı sürece döngüyü devam ettirir

Python’da fonksiyonlar, belirli bir işlevi gerçekleştirmek üzere yazılan yapılardır. Bu yapılarda belirli bir takım parametreler alabilir ve çıktı üretebilirler. Python’da hem gömülü fonksiyonlar hem de kullanıcı tanımlı fonksiyonlar bulunmaktadır. Gömülü fonksiyonlar, Python tarafından sizin kullanımınıza sunulan işlevlerdir ve genellikle yaygın olarak kullanılan işlemleri kolaylaştırır. Kullanıcı tanımlı fonksiyonlar ise sizin tarafınızdan oluşturulan özel işlevlerdir ve ihtiyaçlarınıza göre şekillendirebilirsiniz.

Bu örnekler, Python programlama dilini öğrenirken veya mevcut bilgilerinizi geliştirirken size büyük bir yardımcı olacaktır. Her konunun ayrıntılı olarak ele alındığı bu hazır kodlar ve örnekler sayesinde Python’da daha etkili ve verimli bir şekilde kod yazabilirsiniz.

Temel Veri Yapıları

Python programlama dilinde kullanabileceğiniz hazır kodlar ve örnekler:

Python’da temel veri yapıları, programlamanın temel taşlarını oluşturur. Bu yapılar sayesinde verileri düzenleyebilir, saklayabilir ve işleyebilirsiniz. Python dilinde sıklıkla kullanılan temel veri yapıları listeler, demetler ve sözlüklerdir.

Listeler:

Listeler, birden çok elemanı aynı değişken altında saklamak için kullanılan veri yapılarıdır. Listeler köşeli parantez içinde tanımlanır ve elemanlar virgülle ayrılır. Örneğin:

sayilar = [1, 2, 3, 4, 5]
renkler = ['kırmızı', 'mavi', 'yeşil']

Listelerdeki elemanlara erişmek ve üzerlerinde değişiklik yapmak için indeksleme kullanılır. İndeksleme 0’dan başlar. Örneğin:

print(sayilar[0]) # Çıktı: 1
renkler.append('sarı')

Demetler:

Demetler, listelere benzer bir yapıya sahiptir ve değiştirilemezler. Demetler normal parantez içinde tanımlanır. Örneğin:

isimler = ('Ali', 'Ayşe', 'Mehmet')

Demetlerdeki elemanlara erişmek ve üzerlerinde değişiklik yapmak mümkün değildir. Bu yüzden demetler genellikle sabit verilerin saklanması için kullanılır.

Sözlükler:

Sözlükler, anahtar-değer ikilileriyle çalışan veri yapılarıdır. Sözlükler süslü parantez içinde tanımlanır ve her bir öğe bir anahtar ve değer çiftinden oluşur. Örneğin:

ogrenci = {'ad': 'Ahmet', 'yas': 15, 'sinif': 10}

Sözlüklerdeki değerlere anahtarları kullanarak erişilir ve üzerlerinde değişiklik yapılır. Örneğin:

print(ogrenci['ad']) # Çıktı: Ahmet
ogrenci['yas'] = 16

Bu şekilde Python’da temel veri yapıları olan listeler, demetler ve sözlüklerle ilgili hazır kod örneklerini kullanabilir ve verileri etkili bir şekilde yönetebilirsiniz.

Kontrol Yapıları

Python’da kontrol yapıları, program akışını kontrol etmek ve belirli koşullara uygun olarak farklı işlemleri gerçekleştirmek için kullanılan önemli bir yapıdır. Bu yapılar arasında if-else, for ve while en sık kullanılanlarıdır. İşte bu kontrol yapılarına ilişkin hazır kod örnekleri:

1. if-else:

        x = 10        if x > 0:          print("x pozitif")        else:          print("x negatif veya sıfır")      

2. for döngüsü:

        for i in range(5):          print(i)      

3. while döngüsü:

        i = 0        while i < 5:          print(i)          i += 1      

Bu hazır kod örnekleri, kontrol yapılarını anlamaya yardımcı olacak temel örneklerdir. İhtiyaçlarınıza göre bu örnekleri geliştirerek Python programlarınızda kullanabilirsiniz.

Koşullar

Koşullu ifadelerin kullanıldığı programlamada, if-else yapıları oldukça önemli bir rol oynar. Bu yapılar, belirli bir koşulun doğru olup olmadığını kontrol ederek farklı işlemlerin yapılmasını sağlar. Python'da da if-else yapısı, koşullu ifadelerde sıkça kullanılan bir yapıdır. Bu hazır kod örnekleri, if-else yapısının nasıl kullanıldığını göstermeyi amaçlamaktadır. Örneklerde, belirli koşulların sağlandığı durumlarda farklı işlemler yapılması için if-else ifadeleri kullanılmaktadır.Örneğin, bir programın kullanıcının yaşını kontrol etmesi gerektiğini düşünelim. Eğer kullanıcının yaşını 18'e eşit veya büyükse, sisteme giriş yapmasına izin verilecektir. Aksi takdirde, giriş reddedilecektir. Bu durumu kontrol etmek için aşağıdaki kod örneği kullanılabilir:

yaş = int(input("Yaşınızı girin: "))if yaş >= 18:    print("Sisteme giriş yapabilirsiniz.")else:    print("Sisteme giriş yapamazsınız.")

Bu örnekte, kullanıcıdan yaşını girmesi istenir ve girilen değer yaş değişkenine atanır. Ardından, if-else yapısı kullanarak yaşın 18'e eşit veya büyük olup olmadığı kontrol edilir. Koşulun doğru olması durumunda "Sisteme giriş yapabilirsiniz." çıktısı verilirken, yanlış olması durumunda "Sisteme giriş yapamazsınız." çıktısı verilir.

Nested if-else

=İç içe if-else yapısını kullanarak karmaşık koşulları kontrol etmek için hazır kod örnekleri.

Python'da karmaşık koşulları kontrol etmek için iç içe if-else yapısını kullanabilirsiniz. İç içe if-else yapısı, bir if-else ifadesinin içinde başka bir if-else ifadesini kullanmanızı sağlar. Bu yapı sayesinde, birden fazla koşulu kontrol edebilir ve her koşula uygun olan kod bloğunu çalıştırabilirsiniz.

Örneğin, bir kullanıcının yaşına göre belirli bir mesaj vermek istediğinizi düşünelim. Eğer kullanıcının yaşını kontrol etmek istiyorsanız ve farklı mesajlar vermek istiyorsanız, iç içe if-else yapısını kullanabilirsiniz. İlk olarak, kullanıcının yaşını almanız gerekmektedir. Ardından, bu yaşa göre belirli bir mesaj vermek için iç içe if-else yapısını kullanabilirsiniz.

Örneğin:

age = int(input("Yaşınızı girin: "))if age < 18:    print("Siz bir çocuksunuz.")elif age >= 18 and age < 65:    print("Siz bir yetişkinsiniz.")else:    print("Siz bir yaşlısınız.")

Bu kod örneğinde, kullanıcının yaşını alıyor ve if-else yapısı içinde koşulları kontrol ediyoruz. Eğer yaş 18'den küçükse, kullanıcıya "Siz bir çocuksunuz." mesajını veriyoruz. Eğer yaş 18 ile 65 arasındaysa, kullanıcıya "Siz bir yetişkinsiniz." mesajını veriyoruz. Eğer yaş 65'ten büyükse, kullanıcıya "Siz bir yaşlısınız." mesajını veriyoruz.

İşte bu şekilde iç içe if-else yapısını kullanarak karmaşık koşulları kontrol edebilir ve kullanıcıya uygun mesajları verebilirsiniz. Bu yapıyı kullanarak farklı senaryoları ele alabilir ve programınızı daha esnek hale getirebilirsiniz.

Switch-case

Switch-case

Python'da switch-case yapısı, bir koşula bağlı olarak farklı durumlar arasında geçiş yapmak için kullanılır. Ne yazık ki, Python dilinde switch-case yapısı doğrudan desteklenmez, ancak bu işlevselliği taklit etmek için başka bir çözüm vardır. Bunun için genellikle bir sözlük (dictionary) kullanılır.

Aşağıda, Python'da switch-case yapısını taklit eden bir kod örneği bulunmaktadır:

menu = {    "1": "Ekle",    "2": "Sil",    "3": "Güncelle",    "4": "Listele"}def menu_secimi(secim):    return menu.get(secim, "Geçersiz seçim")secim = input("Bir seçenek girin: ")sonuc = menu_secimi(secim)print(sonuc)

Bu kod örneğinde, bir menüyü taklit etmek için bir sözlük kullanılıyor. Kullanıcıdan alınan seçim değerine karşılık gelen işlem sözlükten alınarak gerçekleştiriliyor. Eğer kullanıcı geçersiz bir seçenek girerse, "Geçersiz seçim" yazısı çıktı olarak verilir.

Switch-case yapısını taklit etmek için bu tarz bir yöntem kullanmak oldukça yaygındır. Böylece, Python dilinin switch-case yapısının sunmadığı esnekliği sağlayabilirsiniz.

Döngüler

=for ve while döngülerine ilişkin hazır kod örnekleri.

Döngüler, belirli bir işlemi tekrarlamak için kullanılan yapısal elemanlardır. Python'da en yaygın olarak kullanılan döngüler for ve while döngüleridir. Bu döngüler, programlamada daha etkili ve verimli kod yazmamızı sağlar.For döngüsü, belirli bir liste veya demet üzerindeki her elemanı dolaşmak için kullanılır. Bu döngü, listedeki her eleman için tanımlanan işlemleri gerçekleştirir. Örneğin, aşağıdaki örnekte bir liste içindeki elemanları ekrana yazdırıyoruz:

liste = [1, 2, 3, 4, 5]
for eleman in liste:
    print(eleman)

Bu kod parçası, "liste" adlı bir liste oluşturur ve ardından bu listenin her elemanını tek tek yazdırır. Çıktı olarak, liste elemanları olan 1, 2, 3, 4, 5'i alırız.While döngüsü ise belirli bir koşul sağlandığı sürece tekrarlanır. Koşul doğru olduğu sürece döngü içinde tanımlanan işlemler gerçekleştirilir. Aşağıda bir örnek verilmiştir:

i = 1
while i < 6:
    print(i)
    i += 1

Bu kod parçasında, "i" adlı bir değişken tanımlanır ve while döngüsü başlatılır. Her döngü adımında, "i" değeri ekrana yazdırılır ve "i" değeri 1 artırılır. Bu işlem, "i" değeri 6'ya eşit olana kadar devam eder. Sonuç olarak, 1, 2, 3, 4, 5 çıktısı elde edilir.Bu örnekler, Python'da for ve while döngülerini kullanarak tekrarlayan işlemleri yapmanıza yardımcı olacaktır. Ancak, dikkatli olmanız ve döngülerin sonsuz döngülere girmemesi için uygun koşullar kontrol etmeniz önemlidir.

Fonksiyonlar

Python programlama dilinde, fonksiyonlar kodun yeniden kullanılabilir olmasını sağlayan ve belirli bir işlevi yerine getiren bloklardır. Fonksiyonlar, kodun daha düzenli, okunabilir ve yönetilebilir olmasını sağlar. Python'da fonksiyon tanımlamak ve kullanmak oldukça kolaydır.

• Fonksiyon tanımlanırken def anahtar kelimesi kullanılır.
• Fonksiyonun adı, parametreleri ve gövdesi belirtilir.
• İşlevin gövdesi iki nokta üst üste (:) ile başlar ve girinti ile belirtilir.
• Fonksiyon, işlevin sonuna ulaştığında veya return ifadesini karşılaştığında sonlanır.

Örneğin, basit bir toplama işlemini yapmak için aşağıdaki fonksiyonu kullanabilirsiniz:

    def toplama(a, b):        sonuc = a + b        return sonuc            print(toplama(5, 3))  # Çıktı: 8

Bu örnekte, toplama adında bir fonksiyon tanımladık. Fonksiyon, iki parametre alır ve bu parametreleri toplar. Toplam sonucunu return ifadesiyle geri döndürür. Ardından, fonksiyonu çağırdık ve çıktı olarak 5 ile 3'ün toplamını aldık.

Fonksiyonlar ayrıca parametre almayan fonksiyonlar olarak da tanımlanabilir. Örneğin:

    def merhaba():        print("Merhaba, Dünya!")            merhaba()  # Çıktı: Merhaba, Dünya!

Bu örnekte, merhaba adında bir fonksiyon tanımladık. Fonksiyon herhangi bir parametre almaz ve sadece "Merhaba, Dünya!" ifadesini ekrana yazdırır. Fonksiyonu çağırdığımızda, beklenen çıktıyı alırız.

Gömülü Fonksiyonlar

Python programlama dilinde, birçok gömülü fonksiyon bulunmaktadır ve bu fonksiyonlar sık sık kullanılır. Bu gömülü fonksiyonlar, çeşitli işlemleri gerçekleştirirken zaman kazandırır ve kodun daha anlaşılır olmasını sağlar. İşte Python'da yaygın olarak kullanılan bazı gömülü fonksiyonlara ilişkin hazır kod örnekleri:

Python'da çıktı vermek için kullanılan print() fonksiyonu, birçok farklı veri türünü ekrana basmanızı sağlar. Örneğin, aşağıdaki kod örneği, "Hello, world!" ifadesini ekrana basar:

print("Hello, world!")

len() fonksiyonu, bir dizenin veya bir liste, demet veya sözlüğün uzunluğunu döndürür. Aşağıdaki örnek, "Hello, world!" dizesinin uzunluğunu ekrana basar:

string = "Hello, world!"print(len(string))

input() fonksiyonu, kullanıcıdan giriş almak için kullanılır. Aşağıdaki örnek, kullanıcıdan bir isim alır ve bunu ekrana basar:

name = input("Adınızı girin: ")print("Merhaba, " + name + "!")

Yukarıdaki örnekler, Python'da sıkça kullanılan bazı gömülü fonksiyonlara ilişkin basit kod örnekleridir. Bu örneklerin size temel bir anlayış sağlaması ve Python programlamaya başlamanıza yardımcı olması amaçlanmaktadır.

Kullanıcı Tanımlı Fonksiyonlar

Kullanıcı tanımlı fonksiyonlar, Python programlama dilinde kullanıcılar tarafından oluşturulan fonksiyonlardır. Bu fonksiyonlar, belirli bir işlemi gerçekleştirmek için kullanılabilir ve programcıların kendi işlevlerini oluşturabilmesini sağlar.

Python'da bir fonksiyon tanımlamak için def anahtar kelimesini kullanırız. Tanımlanan bir fonksiyon, farklı veri türleriyle çalışabilir ve istenen işlemleri gerçekleştirebilir.

Bir fonksiyon tanımlarken, fonksiyon adını belirtir ve ardından parantez içinde parametreler tanımlanır. Parametreler, fonksiyona giriş olarak belirli değerlerin geçirilmesini sağlar. Fonksiyonun gövdesi, iki nokta üst üste ve girinti ile belirtilir.

Örneğin, aşağıda kullanıcı tarafından tanımlanan bir toplama fonksiyonu görülmektedir:

def toplama(a, b):    sonuc = a + b    return sonuc

Bu fonksiyon, kullanıcının girdiği iki sayının toplamını hesaplar ve sonucu geri döndürür. Fonksiyonu çalıştırmak için, fonksiyon adını ve parametre değerlerini belirterek çağırabilirsiniz.

Aşağıda, kullanıcı tarafından tanımlanan farklı işlemler yapabilen başka Python fonksiyonlarının örnekleri bulunmaktadır:

• Bir listenin elemanlarını toplayan bir fonksiyon
• Bir metni tersine çeviren bir fonksiyon
• Bir sayının faktöriyelini hesaplayan bir fonksiyon
• Bir stringin uzunluğunu hesaplayan bir fonksiyon

Python'da kullanıcı tanımlı fonksiyonlar, programcılara daha modüler ve yeniden kullanılabilir kod yazma imkanı sağlar. Bu kod örnekleri, fonksiyonları daha iyi anlamanıza ve kullanmanıza yardımcı olacaktır.

Parametre Almayan Fonksiyonlar

Parametre almayan fonksiyonlar, Python programlama dilinde kullanıcı tarafından tanımlanan ve herhangi bir parametre almayan fonksiyonlardır. Bu fonksiyonlar, belirli bir işlemi gerçekleştirmek için kullanılır ve herhangi bir giriş parametresi gerektirmez.

Bir parametre almayan fonksiyonu tanımlarken, fonksiyon adı ve parantez ( ) kullanılır. Parametresiz fonksiyonlar, programcılara ön tanımlı işlevler sunar ve belirli bir değere göre hareket etmek için kullanılabilir.

Parametre almayan bir fonksiyonun kullanımı oldukça basittir. Fonksiyon adını tanımladıktan sonra parantez () içinde herhangi bir parametre belirtmek zorunda değilsiniz. Yani sadece fonksiyon adını ve parantezi kullanarak fonksiyonu çağırabilirsiniz. Örneğin:

def merhaba():    print("Merhaba Dünya!")# Fonksiyonu çağırmamerhaba()

Yukarıdaki örnekte, "merhaba" adlı bir fonksiyon tanımladık ve içine herhangi bir parametre vermedik. Bu fonksiyonu çağırdığımızda, çıktı olarak "Merhaba Dünya!" yazdırılır.

Parametre almayan fonksiyonlar, daha büyük ve karmaşık programlar oluştururken oldukça yararlı olabilir. Bu fonksiyonları kullanarak tekrar eden kod bloklarını fonksiyonlara dönüştürebilir ve kodun daha düzenli olmasını sağlayabilirsiniz.

Parametre Alan Fonksiyonlar

Python'da parametre alan fonksiyonlar, belirli değerlere dayalı olarak çalışan özel işlevlerdir. Parametreler, fonksiyona geçilen değerleri temsil eder ve fonksiyonun belirli bir görevi yerine getirebilmesi için gerekli olan bilgileri sağlar.

Bir fonksiyona parametre eklemek için, fonksiyon tanımının parantez içinde parametrelerin belirtilmesi gerekir. Parametreler arasında virgülle ayrılır ve parametrelerin isimleri belirlenir. Bu isimler, fonksiyon içinde kullanılmak üzere parametrelere atanan değerlere erişmek için kullanılır.

Örnek olarak;

    
def selamla(isim):
    
    print("Merhaba," + isim)
    
selamla("Ahmet")

Bu örnekte, "selamla" adında bir fonksiyon tanımlanıyor ve "isim" adında bir parametre ekleniyor. Fonksiyon içinde, "Merhaba," yazısıyla birlikte parametreye atanmış olan değer yazdırılıyor. Ardından, fonksiyon "Ahmet" değeriyle çağrılıyor ve çıktı olarak "Merhaba, Ahmet" yazdırılıyor.

Parametre alan fonksiyonların kullanılması, fonksiyonların daha esnek ve yeniden kullanılabilir olmasını sağlar. Parametreler sayesinde, fonksiyonlar farklı değerlere bağlı olarak farklı sonuçlar üretebilir veya belirli bir mantıksal işlemi gerçekleştirebilir.

Çıktı ve Giriş İşlemleri

Python programlama dilinde, kullanıcıdan veri almak ve çıktı göstermek için çeşitli hazır kod örnekleri bulunmaktadır. Kullanıcıdan veri almak için input() fonksiyonu kullanılır. Bu fonksiyon kullanıcıya bir mesaj gösterip, kullanıcının girdiği değeri alır. Örneğin:

ad = input("Adınızı girin: ")print("Merhaba", ad)

Bu kod örneği input() fonksiyonuyla kullanıcıdan adını alır ve print() fonksiyonuyla kullanıcının adını ekrana yazdırır.

Çıktı göstermek için ise print() fonksiyonu kullanılır. Bu fonksiyonla ekrana metin, sayı veya değişkenler yazdırabilirsiniz. Örneğin:

print("Merhaba Dünya!")

Bu kod örneği, "Merhaba Dünya!" yazısını ekrana yazdırır. Aynı zamanda değişkenleri de çıktı olarak verebilirsiniz:

isim = "Alice"print("Benim adım", isim)

Bu kod örneği, "Benim adım Alice" yazısını ekrana yazdırır.

Python'da kullanıcıdan veri almak ve çıktı göstermek için bu hazır kod örneklerini kullanabilirsiniz. Bu yöntemler sayesinde kullanıcıdan veri alıp, çıktıları gösterebilir ve programınızı daha interaktif hale getirebilirsiniz.