Bu makalede Python programlama dilinde kullanılan farklı kodların anlamları ve kullanımları incelenecektir. Python, son yıllarda oldukça popüler hale gelmiş bir programlama dilidir. Sadece basit kodlar yazmakla kalmayıp, aynı zamanda büyük ve karmaşık projeleri de kolaylıkla yönetebilirsiniz. Python dilinde kullanılan kodları anlamak ve doğru bir şekilde kullanmak ise oldukça önemlidir.

Bu kod, belirtilen metni terminale veya çıktı akışına yazdırmak için kullanılır. Örneğin, print("Merhaba, dünya!") komutunu kullandığınızda, “Merhaba, dünya!” metni terminale yazdırılır. Bu şekilde kullanıcıya bilgi vermek veya istenilen çıktıyı elde etmek için print() fonksiyonu kullanılır.

Bu kod, bir dizi veya liste üzerinde döngü oluşturmak için kullanılır ve her eleman için belirtilen işlemi gerçekleştirir. Örneğin, aşağıdaki kodu kullanarak bir dizi elemanlarını tek tek yazdırabiliriz:

“`

dizi = [1, 2, 3, 4, 5]for eleman in dizi:    print(eleman)

“`

Bu kodu çalıştırdığınızda, dizi içindeki her bir eleman sırasıyla terminale yazdırılır. Böylece for döngüsü kullanarak liste veya dizi üzerinde istediğimiz işlemleri gerçekleştirebiliriz.

Bu kod, belirtilen başlangıç, bitiş ve artış değerlerine göre bir sayı dizisi oluşturur. Örneğin, aşağıdaki kodda range(1, 10, 2) kullanılmıştır. Bu, 1’den başlayarak 10’a kadar (10 hariç) 2’şer artan bir sayı dizisi oluşturur. Yani, 1, 3, 5, 7, 9 şeklinde bir dizi elde ederiz.

Bu kod, for döngüsünün veya while döngüsünün aniden sonlandırılması için kullanılır. Örneğin, aşağıdaki kodda dizi içindeki elemanları dolaşırken if eleman == 3: break koşulu sağlandığında döngü sonlanır. Yani, 3 sayısını bulduğumuz anda döngüden çıkılır.

Bu kod, döngünün mevcut adımını atlar ve bir sonraki adıma geçer. Örneğin, aşağıdaki kodda if eleman == 3: continue koşulu sağlandığında, 3 sayısını atlayarak bir sonraki elemana geçilir ve döngü devam eder.

Bu kod, bir dizi veya liste üzerinde döngü oluştururken hem indeks hem de değer bilgisi sağlar. Örneğin, aşağıdaki kodu kullanarak bir dizi elemanlarını hem indeksleriyle beraber yazdırabiliriz:

“`

dizi = ["elma", "armut", "muz"]for indeks, eleman in enumerate(dizi):    print(indeks, eleman)

“`

Bu kodda dizi içindeki her bir elemanın indeksi ve değeri terminale yazdırılır. Böylece enumerate() fonksiyonunu kullanarak dizinin her elemanına erişebilir ve indeksleriyle birlikte işlemler yapabiliriz.

Bu kod, belirli bir koşul doğru ise belirtilen işlemleri yapar, aksi halde başka bir işlemi gerçekleştirir. Örneğin, aşağıdaki kodu kullanarak bir sayının pozitif mi negatif mi olduğunu kontrol edebiliriz:

“`

sayi = -5if sayi > 0:    print("Sayı pozitiftir.")else:    print("Sayı negatiftir.")

“`

Bu kodu çalıştırdığınızda, sayının negatif olduğunu terminale yazdıracaktır. if-else koşul yapısını kullanarak belirli bir duruma göre farklı işlemler yapabiliriz.

Bu kod, alternatif bir koşulun doğru olması durumunda belirtilen işlemleri gerçekleştirir. Örneğin, aşağıdaki kodda elif sayi == 0: koşulu sağlandığında, sayının sıfır olduğunu terminale yazdırır. Eğer hiçbir koşul sağlanmazsa else bloğundaki işlemi gerçekleştirir.

Bu kod, hiçbir koşulun doğru olmadığı durumda belirtilen işlemleri gerçekleştirir. Örneğin, yukarıdaki örnekte eğer sayı pozitif veya negatif değilse, yani hiçbir koşul sağlanmazsa, “Sayı sıfırdır.” yazısını terminale yazdırır.

Kod1: print()

=Bu kod, belirtilen metni terminale veya çıktı akışına yazdırmak için kullanılır.

Python’da kod yazarken, programların belirli bir çıktı üretmesi gerekebilir. İşte bu noktada print() fonksiyonu devreye girer. Bu kod, belirtilen metni terminale veya çıktı akışına yazdırmak için kullanılır.

print() fonksiyonunu kullanırken, yazdırmak istediğimiz metni parantezler içine yerleştiririz. Örneğin, aşağıdaki kodu kullanarak “Merhaba Dünya!” yazdırabiliriz:

print("Merhaba Dünya!")

Burada, parantez içindeki metin (string) olan “Merhaba Dünya!” terminale yazdırılır. Böylece, programın çalışması sırasında kullanıcıya “Merhaba Dünya!” mesajını göstermiş oluruz.

Ayrıca, print() fonksiyonu birden fazla argüman alabilir. Bu durumda argümanlar arasında virgül kullanarak ayrım yapılır ve onlar da yazdırılır. Örneğin:

print("Python", "programlama", "dili")

Bu kod, “Python programlama dili” cümlesini çıktı olarak verecektir.

print() fonksiyonu programlama sürecinde oldukça kullanışlıdır. Terminale çıktılar yazdırmak, hata ayıklama yapmak veya kullanıcıya bilgi vermek için sıkça kullanılır.

Kod2: for döngüsü

=Bu kod, bir dizi veya liste üzerinde döngü oluşturmak için kullanılır ve her eleman için belirtilen işlemi gerçekleştirir.

Python programlama dilinde, for döngüsü kullanarak bir dizi veya liste üzerinde döngü oluşturabiliriz. Döngü her eleman için belirtilen işlemi gerçekleştirir, böylece her eleman üzerinde ayrı ayrı işlemler yapabiliriz.

for döngüsünün genel yapısı şu şekildedir:

for eleman in dizi/liste:    # eleman üzerinde yapılacak işlemler

Burada eleman, her döngü adımında dizi veya listenin bir elemanını temsil eder. Bu eleman üzerinde yapılacak olan işlemler for bloğu içinde yer alır ve girinti ile belirtilir.

for döngüsü kullanırken, dizi veya listenin her elemanı için aynı işlemi veya farklı işlemleri gerçekleştirebiliriz. Bu sayede verileri tek tek işleyebilir ve isteğimize göre değişiklik yapabiliriz.

Örnek olarak, bir liste içerisindeki sayıların toplamını bulmak için aşağıdaki kodu kullanabiliriz:

liste = [3, 6, 9, 12, 15]toplam = 0for sayi in liste:    toplam += sayiprint("Liste içerisindeki sayıların toplamı:", toplam)

Bu kodda, liste adında bir liste tanımladık ve for döngüsü ile bu listenin her elemanını dolaşarak toplam adında bir değişkeni güncelledik. Sonuç olarak, listenin içerisindeki sayıların toplamını ekrana yazdırdık.

Kod2.1: range()

=Bu kod, belirtilen başlangıç, bitiş ve artış değerlerine göre bir sayı dizisi oluşturur.

Kod2.1 olan “range()” kodu, kullanıcı tarafından belirlenen başlangıç, bitiş ve adım değerlerine göre bir sayı dizisi oluşturur. Başlangıç değeri, dizinin istenilen ilk sayısını belirlerken, bitiş değeri dizinin son sayısını belirler. Adım değeri ise, artış miktarını kontrol etmek için kullanılır.

Bu kodun kullanımı oldukça esnek ve yaygındır. Örneğin, range(1, 10) şeklinde bir kullanımda, kod 1’den 9’a kadar olan bir sayı dizisi oluşturacaktır. Eğer aynı kodu range(1, 10, 2) şeklinde kullanırsak, bu sefer kod 1’den başlayarak 2’şer 2’şer artan bir diziyi oluşturacaktır.

Bu kodu kullanırken, oluşturulan sayı dizisini başka döngülerde veya işlemlerde kullanabiliriz. Ayrıca, bu kodun çıktısını görüntülemek için print() fonksiyonunu kullanabiliriz.

Özetlemek gerekirse, Kod2.1 olan “range()” kodu başlangıç, bitiş ve adım değerlerine göre bir sayı dizisi oluşturur. Bu kod, Python’da döngülerde ve hesaplamalarda yaygın bir şekilde kullanılan önemli bir araçtır.

Kod2.1.1: break

Kod2.1.1: break

Bu kod, for döngüsünün veya while döngüsünün aniden sonlandırılması için kullanılır. Döngüler, belirli bir koşul sağlandığı sürece tekrarlanır. Ancak, bazen döngünün belirli bir noktada sona ermesi gerekebilir. İşte bu noktada “break” komutu devreye girer. Break komutu, döngüyü derhal sonlandırır ve döngü bloğundan çıkar.

Örnek olarak, bir liste üzerinde döngü oluşturduğumuzu ve her eleman için belirli bir işlem yaptığımızı düşünelim. Eğer belirli bir koşulun sağlandığı bir noktada bu döngünün sona ermesini istiyorsak “break” komutunu kullanırız. Böylece, koşul sağlandığında döngü aniden sonlanır ve programın geri kalanı çalıştırılmaz.

Kod2.1.2: continue

Kod2.1.2: continue, döngünün mevcut adımını atlamak ve bir sonraki adıma geçmek için kullanılan bir koddur. Yani, döngü içindeki bir adımın bazı koşullar altında atlanması istendiğinde kullanılır. Bu kod, döngünün geri kalanındaki işlemleri atlayarak, döngünün sonraki adımına devam etmek için kullanılır.

Kod2.2: enumerate()

=

Bu kod, bir dizi veya liste üzerinde döngü oluştururken hem indeks hem de değer bilgisi sağlar.

enumerate() fonksiyonu, for döngüsü ile birlikte kullanıldığında çok kullanışlıdır. Bu fonksiyon, bir dizi veya liste üzerinde döngü oluştururken her elemanın hem indeksini hem de değerini döndürür. Böylece, her bir elemana kolaylıkla erişebilir ve işlemler gerçekleştirebilirsiniz.

Örneğin, aşağıdaki kod parçasında enumerate() fonksiyonu kullanılarak bir liste üzerinde döngü oluşturulmuştur:

colors = ["red", "green", "blue"]for index, color in enumerate(colors):    print("Index:", index, "Color:", color)

Bu kodda, colors listesindeki her bir renk için döngü oluşturulmuştur. Enumerate() fonksiyonu sayesinde her bir renk için indeks değeri (index) ve renk değeri (color) ayrı ayrı alınarak ekrana yazdırılmıştır. Çıktı aşağıdaki gibi olacaktır:

Index: 0 Color: redIndex: 1 Color: greenIndex: 2 Color: blue

Görüldüğü gibi, enumerate() fonksiyonu sayesinde hem indeks hem de değer bilgisi elde edilerek işlemler gerçekleştirilebilir. Bu özellik, özellikle büyük veri yapılarında ve liste üzerinde döngü oluştururken büyük bir kolaylık sağlar.

Kod3: if-else koşul yapısı

=Bu kod, belirli bir koşul doğru ise belirtilen işlemleri yapar, aksi halde başka bir işlemi gerçekleştirir.

Python programlama dilindeki if-else koşul yapısı, belirli bir koşulun doğru veya yanlış olduğunu kontrol eder. Eğer koşul doğru ise, belirtilen işlemler gerçekleştirilir. Ancak, koşul yanlış ise başka bir işlem veya işlemler yapılır.

Bir if ifadesiyle başlayan koşul yapısı, bir koşulu kontrol eder ve eğer koşul doğruysa, belirtilen işlemleri yapar. Eğer koşul yanlışsa, else ifadesiyle başlayan başka bir blok çalıştırılır ve bu blok da eğer koşulu sağlarsa, belirtilen işlemler gerçekleştirilir. Eğer ne if bloğu ne de else if bloğu çalışmazsa, else ifadesiyle başlayan bir başka blok çalıştırılır ve belirtilen işlemler bu blok içinde gerçekleştirilir.

If-else koşul yapısı, programcılara belirli bir duruma bağlı olarak farklı işlemleri gerçekleştirme imkanı sağlar. Örneğin, bir kullanıcının yaşını kontrol etmek ve oy kullanma hakkına sahip olup olmadığını belirlemek için if-else koşul yapısını kullanabilirsiniz. Yaş belirli bir sınırın üzerinde ise oy kullanma işlemi gerçekleştirilir, aksi halde başka bir işlem yapılır.

Python’da if-else koşul yapısını kullanırken, belirli bir durumu kontrol etmek için uygun bir koşul ifadesi kullanmanız gerekmektedir. Ayrıca, koşulun doğru veya yanlış olmasına bağlı olarak yapılacak işlemleri belirtmeli ve bu işlemleri uygun bir şekilde kodlamalısınız.

Kod3.1: elif

=Bu kod, alternatif bir koşulun doğru olması durumunda belirtilen işlemleri gerçekleştirir.

elif, Python programlama dilinde kullanılan bir koşul yapıdır. Kod bloğunun içinde yer alan bir ifadeyi kontrol eder ve bu ifade yanlış ise bir başka ifadeyi kontrol eder. Eğer bu alternatif ifade doğru ise, belirtilen işlemleri gerçekleştirir. Yani, elif, bir if ifadesi yanlış olduğunda çalışan ve koşula bağlı olarak alternatif bir ifadeyi kontrol eden bir yapıdır.

elif ifadesi, if-else koşul yapısının bir parçasıdır. Bu yapı, belirli bir koşul doğru ise belirtilen işlemleri yapar, aksine başka bir işlemi gerçekleştirir. elif ifadesi, farklı bir koşulun doğru olması durumunda belirtilen işlemleri gerçekleştirir.

Bu yapı, programın akışını kontrol etmek ve farklı senaryolara göre farklı işlemler yapmak için kullanılır. Örneğin, bir öğrencinin notunu kontrol eden bir programda, if ifadesi ile başarı notunun üzerinde mi yoksa altında mı olduğunu kontrol edebiliriz. Eğer not 90-100 aralığındaysa “AA”, elif ifadesi ile 80-89 aralığındaysa “BA”, elif ifadesi ile 70-79 aralığındaysa “BB” ve else ifadesi ile de altında bir not ise “FF” gibi durumları kontrol edebiliriz.

elif ifadesi, programlamada daha karmaşık yapılarda ve birden çok koşulun kontrol edilmesi gereken durumlarda oldukça kullanışlıdır. Bu sayede program, belirli senaryolara göre doğru işlemleri gerçekleştirerek istenilen sonuçları üretir.

Kod3.2: else

=

Bu kod, hiçbir koşulun doğru olmadığı durumda belirtilen işlemleri gerçekleştirir.

Python programlama dilinde, if-else koşul yapısı, belirli bir koşul doğru ise belirtilen işlemleri yapar, aksi halde başka bir işlemi gerçekleştirir. İşte bu koşul yapısının bir parçası olan Kod3.2: else, hiçbir koşulun doğru olmadığı durumda kullanılır ve belirtilen işlemleri gerçekleştirir.

Örneğin, bir oyun programı yazdığınızı ve kullanıcıdan bir tuşa basmasını istediğinizi düşünelim. Kullanıcı “A” tuşuna basarsa, belirli bir işlem gerçekleşecek. Kullanıcı “B” tuşuna basarsa, başka bir işlem gerçekleşecek. Ancak kullanıcı herhangi bir tuşa basmazsa, hiçbir koşul doğru olmadığı için Kod3.2: else bloğundaki işlemler gerçekleştirilecektir.

Genellikle if-else koşul yapısıyla birlikte kullanılan Kod3.2: else, programın belirli durumlarla başa çıkmasını sağlar. Özellikle karmaşık bir programın akışını yönlendirmede ve sağlam bir mantık yapısı oluşturmada büyük öneme sahiptir.